Ενδοτοιχωματικά ινομυώματα μήτρας

Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα

Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα συχνά δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα, ειδικά όταν είναι μικρά. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις συνδέονται με:

• Έντονη και παρατεταμένη εμμηνορρυσία.
• Πόνο ή αίσθημα πίεσης στην περιοχή της πυέλου.
• Συχνοουρία λόγω πίεσης στην ουροδόχο κύστη.
• Δυσκοιλιότητα ή αίσθημα πληρότητας.
• Δυσκολία στη σύλληψη ή υπογονιμότητα σε ορισμένες γυναίκες.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το μέγεθος και τη θέση του ινομυώματος. Μια γυναίκα μπορεί να έχει μικρά ινομυώματα χωρίς να το αντιλαμβάνεται, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα προβλήματα εμφανίζονται όταν το ινομύωμα φτάσει σε αρκετά εκατοστά.

Αίτια και παράγοντες κινδύνου

Η ακριβής αιτία εμφάνισης των ενδοτοιχωματικών ινομυωμάτων δεν είναι πλήρως γνωστή. Ωστόσο, η ανάπτυξή τους φαίνεται να επηρεάζεται από ορμονικούς και γενετικούς παράγοντες.
Σημαντικοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• Οικογενειακό ιστορικό ινομυωμάτων.
• Ορμονικές διαταραχές, κυρίως αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης.
• Ηλικία μεταξύ 30 και 50 ετών.
• Παχυσαρκία και καθιστικός τρόπος ζωής.
• Πρώιμη έναρξη εμμήνου ρύσεως.

Η παρουσία αυτών των παραγόντων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα εμφανιστούν ινομυώματα, αλλά αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξής τους.

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται σε κλινική εξέταση και σε απεικονιστικές μεθόδους. Ο γυναικολόγος μπορεί να υποπτευθεί την ύπαρξη ινομυωμάτων κατά τη γυναικολογική εξέταση, ωστόσο για ακριβή διάγνωση χρειάζονται ειδικές εξετάσεις.
Οι πιο συνηθισμένες είναι:

• Υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών.
• Μαγνητική τομογραφία για λεπτομερή απεικόνιση.
• Υστεροσκόπηση ή λαπαροσκόπηση σε πιο σύνθετες περιπτώσεις.

Με αυτές τις μεθόδους μπορεί να διαπιστωθεί το μέγεθος, η θέση και ο αριθμός των ινομυωμάτων.

Τρόποι αντιμετώπισης

Η θεραπεία των ενδοτοιχωματικών ινομυωμάτων εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, τα συμπτώματα και την επιθυμία διατήρησης γονιμότητας. Δεν υπάρχει μία ενιαία προσέγγιση, αλλά εξατομικευμένη στρατηγική.

Συντηρητικές επιλογές

• Παρακολούθηση χωρίς άμεση θεραπεία, όταν τα ινομυώματα είναι μικρά και ασυμπτωματικά.
• Φαρμακευτική αγωγή με στόχο τον έλεγχο των συμπτωμάτων, όπως αναιμία ή έντονη αιμορραγία.
• Χορήγηση ορμονικών σκευασμάτων που περιορίζουν την ανάπτυξη των ινομυωμάτων.

Επεμβατικές μέθοδοι

• Μυομεκτομή: χειρουργική αφαίρεση του ινομυώματος με διατήρηση της μήτρας, κατάλληλη για γυναίκες που θέλουν να τεκνοποιήσουν.
• Υστερεκτομή: οριστική αφαίρεση της μήτρας, συνήθως όταν τα ινομυώματα είναι πολλά ή πολύ μεγάλα.
• Εμβολισμός μητριαίων αρτηριών: διακοπή της αιμάτωσης του ινομυώματος, που οδηγεί σε συρρίκνωση του μεγέθους του.
• Σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές με λαπαροσκόπηση ή ρομποτική χειρουργική.

Επιπτώσεις στη γονιμότητα

Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα μήτρας μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα, κυρίως όταν παραμορφώνουν την ενδομήτρια κοιλότητα ή εμποδίζουν τη φυσιολογική σύλληψη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αφαίρεσή τους βελτιώνει τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Παρ’ όλα αυτά, δεν επηρεάζουν όλες οι περιπτώσεις τη γονιμότητα με τον ίδιο τρόπο.

Πότε πρέπει να απευθυνθεί μια γυναίκα στον γιατρό

Η άμεση επικοινωνία με τον γυναικολόγο είναι σημαντική όταν υπάρχουν συμπτώματα όπως:

• Έντονη αιμορραγία που οδηγεί σε αναιμία.
• Συνεχής πόνος στην κοιλιά ή τη μέση.
• Δυσκολία στη σύλληψη.
• Αίσθημα πίεσης ή διόγκωσης στην κοιλιακή χώρα.

Η έγκαιρη διάγνωση βοηθά στη σωστή διαχείριση, πριν τα ινομυώματα εξελιχθούν σε σοβαρό πρόβλημα.

Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα μήτρας είναι μια συχνή γυναικολογική πάθηση που μπορεί να παραμείνει σιωπηλή ή να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία, οι περισσότερες γυναίκες μπορούν να βρουν λύση που ταιριάζει στις ανάγκες τους. Η ενημέρωση και η τακτική επικοινωνία με τον γιατρό αποτελούν το κλειδί για μια αποτελεσματική αντιμετώπιση.

Διαβάστε αναλυτικά για τα ινομυώματα