Υπορογόνια ινομυώματα μήτρας

Υπάρχουν και τα λεγόμενα πεταλουδωτά υπορογόνια ινομυώματα, τα οποία συνδέονται με τη μήτρα μέσω ενός λεπτού μίσχου. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει κίνδυνος συστροφής του μίσχου, κάτι που προκαλεί έντονο πόνο και απαιτεί άμεση ιατρική αντιμετώπιση.

Παράγοντες κινδύνου

Η ανάπτυξη υπορογόνιων ινομυωμάτων σχετίζεται με ορμονικούς και γενετικούς παράγοντες. Οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης, ενώ ο ρόλος των οιστρογόνων και της προγεστερόνης είναι καθοριστικός. Οι πιο γνωστοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• οικογενειακό ιστορικό ινομυωμάτων
• ηλικία μεταξύ 30 και 50 ετών
• παχυσαρκία
• πρώιμη εμμηναρχή
• καθυστερημένη εμμηνόπαυση

Συμπτώματα

Τα υπορογόνια ινομυώματα δεν συνδέονται συνήθως με βαριές εμμηνορροϊκές αιμορραγίες, όπως συμβαίνει με άλλα είδη ινομυωμάτων. Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν σχετίζονται με την πίεση που ασκούν στα γειτονικά όργανα. Ενδεικτικά:

• συχνοουρία και αίσθηση πληρότητας λόγω πίεσης στην ουροδόχο κύστη
• δυσκοιλιότητα από πίεση στο έντερο
• πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση
• αίσθημα φουσκώματος ή διόγκωση της κοιλιάς

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται αρχικά με κλινική εξέταση από γυναικολόγο. Το υπερηχογράφημα αποτελεί την πρώτη απεικονιστική μέθοδο, ενώ η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που χρειάζεται περισσότερη ακρίβεια ή λεπτομέρεια. Με αυτόν τον τρόπο αξιολογείται το μέγεθος, η θέση και η σχέση του ινομυώματος με τα γύρω όργανα.

Πιθανές επιπλοκές

Αν και καλοήθη, τα υπορογόνια ινομυώματα μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής. Η συνεχής πίεση στην ουροδόχο κύστη ή στο έντερο δημιουργεί δυσφορία και αλλάζει τις καθημερινές συνήθειες. Σε μεγάλες διαστάσεις μπορεί να προκαλέσουν αισθητή διόγκωση της κοιλιάς. Σπάνια, αν πρόκειται για πεταλουδωτό ινομύωμα, μπορεί να προκύψει συστροφή του μίσχου με έντονο πόνο.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος, τα συμπτώματα και τις μελλοντικές αναπαραγωγικές επιθυμίες της γυναίκας. Οι βασικές επιλογές περιλαμβάνουν:

• Παρακολούθηση: σε μικρά και ασυμπτωματικά ινομυώματα, με τακτικό έλεγχο μέσω υπερηχογραφήματος.
• Φαρμακευτική αγωγή: αναλγητικά για την ανακούφιση του πόνου ή ορμονικές θεραπείες που μειώνουν το μέγεθος.
• Μυομεκτομή: χειρουργική αφαίρεση του ινομυώματος με διατήρηση της μήτρας, λαπαροσκοπικά ή με ανοιχτή τομή.
• Εμβολισμός μητριαίων αρτηριών: διακοπή της αιμάτωσης του ινομυώματος με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή του.
• Θεραπείες με υπερήχους υψηλής έντασης (HIFU): σύγχρονη μη επεμβατική μέθοδος που μειώνει το μέγεθος χωρίς χειρουργείο.

Τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα

Μετά τη διάγνωση, το πρώτο βήμα είναι η συζήτηση με τον γιατρό για την πλήρη εικόνα και τις επιλογές θεραπείας. Η καταγραφή των συμπτωμάτων, οι αιματολογικές εξετάσεις σε περίπτωση υποψίας αναιμίας και η εκτίμηση για μελλοντική εγκυμοσύνη παίζουν καθοριστικό ρόλο στην απόφαση για την καλύτερη στρατηγική.

Πρόληψη και φροντίδα

Δεν υπάρχει απόλυτος τρόπος πρόληψης, ωστόσο ένας υγιεινός τρόπος ζωής βοηθά στη μείωση του κινδύνου και στην καλύτερη διαχείριση της κατάστασης. Η διατήρηση φυσιολογικού βάρους, η ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, η τακτική σωματική άσκηση και οι τακτικές γυναικολογικές εξετάσεις αποτελούν πρακτικά βήματα.

Διαβάστε αναλυτικά για τα ινομυώματα